”მარადისობა დროის მიღმა კი არაა, მის შუაგულშია, მარადისობა მთლიანად დროშია, დროის ყოველ წამშია გაბნეული”.(მიგელ დე უნამუნო)

მე ჩემი ტკივილები მაქვს.
და დღეს ერთი ჩემი დიდი ტკივილის დაბადების დღეა...
ძალიან რომ ჩემი იყო იმის...

მე მიყვარდა მისი იუმორი, რომელსაც ბევრი წყობიდან გამოყავდა. მიყვარდა მისი ხმა.
 მიყვარდა მისი წინ აპრეხილი თმები...

..ძალიან მეჩემებოდა, მიუხედავად იმისა რომ შეიძლება ცასა და დედამიწასავით განვსხვავდებოდით ერთმანეთისგან..
და მაინც  რამდენი გვქონდა საერთო.
 ერთად რომ ვფიქრობდით, როგორ შეიძლებოდა მივსალმებოდით ნაცნობებს ტრაფარეტული მისალმება–მოკითხვის ნაცვლად და მერე აფხაზეთის გამოხსნის გეგმას რომ მაცნობდა. შესვენებაზე ნუშის ნამცხვარს რომ ვინაწილებდით და მერე გზაში საიდუმლოს მიყვებოდა, რომელიც თავს დავდებ ჩემ გარდა არავისთვის უთქვამს...

...ხოდა მერე, რა გასაკვირია რომ  ვერაფრით ვიჯერებდი მომხდარს...

 მეფე ჯერ კიდევ არ ყავს საქართველოს...  :)  მე კიდე შენ მენატრები ძალიან!!!

დაბადების დღეს გილოცავ, მიშ!.. <3 

სალომე ჩხეიძე