მე ჩემი ტკივილები მაქვს.
და დღეს ერთი ჩემი დიდი ტკივილის დაბადების დღეა...
ძალიან რომ ჩემი იყო იმის...

მე მიყვარდა მისი იუმორი, რომელსაც ბევრი წყობიდან გამოყავდა. მიყვარდა მისი ხმა.
 მიყვარდა მისი წინ აპრეხილი თმები...

..ძალიან მეჩემებოდა, მიუხედავად იმისა რომ შეიძლება ცასა და დედამიწასავით განვსხვავდებოდით ერთმანეთისგან..
და მაინც  რამდენი გვქონდა საერთო.
 ერთად რომ ვფიქრობდით, როგორ შეიძლებოდა მივსალმებოდით ნაცნობებს ტრაფარეტული მისალმება–მოკითხვის ნაცვლად და მერე აფხაზეთის გამოხსნის გეგმას რომ მაცნობდა. შესვენებაზე ნუშის ნამცხვარს რომ ვინაწილებდით და მერე გზაში საიდუმლოს მიყვებოდა, რომელიც თავს დავდებ ჩემ გარდა არავისთვის უთქვამს...

...ხოდა მერე, რა გასაკვირია რომ  ვერაფრით ვიჯერებდი მომხდარს...

 მეფე ჯერ კიდევ არ ყავს საქართველოს...  :)  მე კიდე შენ მენატრები ძალიან!!!

დაბადების დღეს გილოცავ, მიშ!.. <3 

სალომე ჩხეიძე

 ერთხელ მითხრა და სულ მახსოვს. - "25 წლამდე მაცალე, ეს დრო საკმარისია, რომ რაღაც მნიშვნელოვანი გავაკეთოო." როგორ მჯეროდა და როგორ ველოდი ამ დღეს. არ უყვარდა უაზრო ლაპარაკი მიშოს ...................................................................................დიდხანს მსდევდა ცხოვრების ამაოებისა და უაზრობის განცდა ................................................................ არ მინდა მძიმე საუბარი ჯოჯოხეთურ ტკივილზე. ამასთან სიტყვები არაფერია.................. 
დღეს გახდი 25 წლის .......................................................
როგორ გამიბევრდი დე . ყველგან გხედავ, ყველაში გხედავ, ყველაფერში გხედავ. არსად წასულხარ. აქ ხარ, წუთისოფლის სატანჯველიდან თავისუფალი. შენთან ერთად ვცოცხლობ სამყაროს ერთიან სხეულში. შენს გარშემო ტრიალებს სამყარო .....................................................................................