ბავშვობიდან მახსოვს მშობლების მონათხრობი, თუ რა წარმოდგენა  ჰქონდათ მათ თავიანთ ახალგაზრდობაში ამერიკის შესახებ .კარგად მოგეხსენებათ მე-20 საუკუნეში საქართველო იძულებით იყო ჩართული საბჭოთა ცხოვრებაში. იმ პერიოდში აქტიურად მუშაობდა საბჭოთა პროპაგანდა და მისი მეშვეობით ყველა  ამ ქვეყანაში მცხოვრებთ, მათ შორის ჩემს მშობლებსაც,( რაც  მაინც და მაინც არ მომწონს ), არასწორი შეხედულება ჰქონდათ ამერიკაზე და ზოგადად  დასავლეთზე. 

ადამიანის მისია...

წუთისოფელი ადამიანის მიწიერი ცხოვრებაა, დროებითი საცხოვრისია, გზააა დამიანის მარადიულ სამყოფელამდე. რაც არ უნდა ხანგრძლივი იყოს ადამიანის ცხოვრება, იგი "ჩიტივით გაგვიფრინდება". ქრისტიანული თვალსაზრისით წუთისოფელი,  ადამიანის სამზადისია მარადისობაში დასამკვიდრებლად.   აგორებულ ქვას გავს წუთისოფელი. იგი აგორებულ ქვასავით მძიმეა. მიგორავს ქვა, მაგრამ არ იცის გზად რა ელის, უფსკრულში ჩავარდნა თუ კარგ ადგილას შეჩერება. ასევეა ადამიანის ამქვეყნიური ცხოვრებაც. წუთისოფლად მოსულ ადამიანს ორი გზის გავლა უწევს: ამქვეყნიური, სადაც ადამიანი თავად ირჩევს, თუ როგორ იცხოვროს და იმქვეყნიური, სადაც ადამიანი თავისი ამქვეყნიური ცხოვრების შედეგად წარსდგება.

ღმერთმა წუთისოფელი სიყვარულით, სიკეთით შექმნა და ამ ქვეყნად მოვლენილებმა ამ გზით უნდა ვიცხოვროთ. თუმცა ყოველთვის არ დადის ადამიანი ამ გზით, ცოდვას ცოდვაზე ამატებს და სულ უფრო ბინდდება წუთისოფელი. "ბინდისფერია სოფელი".. სიკვდილი, ანუ გარდაცვალება, ეს არის ადამიანის იმქვეყნად გადასვლა, სადაც იგი სამუდამო სასუფეველს იმკვიდრებს. სიკვდილი იმიტომ არსებობს, რომ მოჩვენებით სამყაროს , ადამიანის ცოდვებს და ბოროტებას მოუღოს ბოლო. წუთისოფლად იგი ტოვებს სხეულს, ხოლო ზეცაში მიდის სული.   რაც უფრო თავისუფალია სული ცოდვებისაგან, მით უფრო მსუბუქია იგი და ახლოა ღმერთთან. ყველამ უნდა იცოდეს წუთისოფლის არსი. ადრე თუ გვიან ყველას მოუწევს ამქვეყნიურ ცხოვრებასთან გამომშვიდობება. ერთადერთი სწორი გზა არის სიყვარულის გზა, ღვთის გზა, ყველა სიკეთის საწყისის გზა, რათა ამ სიკეთემ გაგვინათოს ჩვენი მეორე გარდაუვალი გზა სამუდამო სასუფევლისკენ...

მიხეილ დვალიშვილი. მე7- კლასი.

2004 წელი.

რავი.......

 რატომ? ასე იწყება მიშოს ერთერთი ჩანაწერი, რომელიც  მისი   არყოფნიდან 2 თვის შემდეგ ვნახე მის ტელეფონში.არ ვიცი რამდენად სწორად გავიგე ამ წერილიდან, მაგრამ რატომ ?  ამ სიტყვებს დაუსრულებლად ვიმეორებდი იმ უბედური დღის შემდეგ და თითქოს საგანგებოდ ჩემთვის გამზადებული ამ წერილიდამ მიშომ მითხრა, რომ ნუ ეძებ პასუხს კითხვაზე რატომ?რადგან ყველაფრის პასუხი უფალშია.  მის გარეშე არ არსებობს არც ერთი ჩვენი ნაბიჯი და ის ტკივილი ,რომელიც ესოდენ აუტანელია მოკვდავისთვის, ღვთისგანაა...ჩვენ კი უნდა ვისწავლოთ მასთან ერთად ცხოვრება და რაოდენ უცნაურადაც არ უნდა მოგვეჩვენოს,  მადლობა უნდა ვუთხრათ უფალს რომ ამ ტკივილისთვის გაგვიმეტა....  
                    
                        რავი...
 რატომ? ამ კითხვაზე პასუხი თითქმის დაბადებიდანვე მაინტერესებს. იცის კი ვინმემ ამომწურავი პასუხი, არამგონია. რატომ? აი ისევ. რატომ არავის შეუძლია თქვას, რატომ? ყველაფერი პირობითია, თვით უზუსტესი მეცნიერება მათემატიკაც. განა შეიძლება ასე ზუსტ მეცნიერებაში არსებობდეს ისეთი ბრმა მინდობა, როგორიცაა ციფრი 0,(9). რა არის ეს? ან თუნდაც წრფე? რატომ? ესე იგი 0,(9) შეძლება 1 იყოს, ან საერთოდაც არ არსებობდეს, ხოლო წრფე იყოს წრე, ან წერტილი. ესე იგი ან ყველაფერი, ან არაფერი. რატომ? ყოველ ნაბიჯზე მიჩნდება ეს კითხვა, თუმცა ამ ბოლო დროს თავს ვიკავებ ხოლმე ხმამაღლა წარმოთქმისგან. რატომ?- იმიტომ რომ ხალხი ვერ მიგებს რას ვეკითხები. ზოგჯერ შეიძლება კითხვის არსს ხვდებიან კიდეც, მაგრამ უბრალიდ იმიტომ, რომ პასუხი არ აქვთ, მოყვებიან თავის მართლებას და ბოლოს შეიძლება ინტრიგანი მიწოდონ (ჩაძიების გამო), არადა გულწრფელად მაინტერესებს რატომ? ერთხელ, უფრო სწორედ არაერთხელ , ისევ ჩვენი ზუსტი მეცნიერების (მათემატიკის) მასწავლებელი გამინაწყენდა ამ კითხვაზე , ინტრიგანიც მიწოდა (არადა არც მწყინს. მაინც რა არსება ვარ რა ?)  ვერ ამიხსნა რატომ უდრის კათეტების კვადრატების ჯამი ჰიპოტენუზის კვადრატს. ასე მითხრა, წადი და პითაგორას კითხეო. ნამდვილად მაინტერესეებდა, არ მიყვარს, როდესაც რაღაცის უაზროდ დაზეპირებას მთხოვენ. მაინტერესებს რატომ? არადა ამ დროს ძალიან მარტივად მამახსოვრდება ყველაფერი, მაგრამ არსი მინდა ვიცოდე. იმ დღიდან გული ამიცრუვდა მათემატიკაზე, უფრო სწორედ პედაგოგებზე, რადგან მას მერე უამრავი პედაგოგი მყავდა და ყველას კომპიუტერივით დაზეპირაბული ჰქონდა ფორმულები. მანამდე მიყვარდა ეს საგანი. არა, ახლაც მიყვარს. რობოტი ადამიანი მძულს, ხო ასეა. რა არის არა ცხოვრება, დღევანდელი ბავშვები ჭკუას კარგავენ რობოტებზე. ამ სულელური მულტფიილმების გამო. კარგი იყო ჩემი ბავშვობის (ანუ დისნეის და ქართული) მულტფილმები, თუმცა მაინცდამაინც ჩემი ბავშვობის არ არიან. ყოველ შემთხვევაში ჩემი თაობა მათზე გაიზრდა. ბევრი რამის სწავლა შეიძლება მათგან. შორს წავედი..... უსასრულობასთან დავბრუნდეთ. აი იქ 0,999........ ხო. ამას სამყაროს ვამსგავსებ, ისიც ხომ უსასრულოა. ანუ არც იწყება და არც მთავრდება. კი მაგრამ, ასეთი რამ შეიძლება? მაშინ რა არის ეს? (ჩვენი ცხოვრება) არ დაწყებულა? და არ მთავრდება? ძნელი დასაჯერებელია. ვფიქრობ დაიწყო კიდეც და დასასრულიც მალე ექნება. ხოოო... სამყარო. ვფიქრობ უსასრულობა არ არსებობს, უფრო სწორედ ეს ყველაფერი ერთი მთლიანობაა და მათემატიკაშიც 0,9(9)=1 და მეტი არაფერი. მატემატიკოსის ნახვა მინდა, ოღონდ ნამდვილი მათემატიკოსის და არა ჩემი მასწავლებლების მსგავსი აპარატის. არ ვიცი პასუხი კითხვაზე რატომ? მაგრამ მჯერა შევძლებ ჩემი თეორიის მათემატიკოსისთვის ახსნას და დამტკიცებას. კომპიუტერს დავცინი და ამ დროს მის ჭეშმარიტებასთან მივედი, ან 0 ან 1. თუმცა არც მასეა საქმე, მე ვამბობ 1-ს. და ეს ერთი მთლიანობა რაღაა? ოო, როგორ გითხრა, შეიძლება ერთი სიტყვითაც ავხსნა - ღმერთი.  ოღონდ ცოტა სხვა კუთხით, არა ზუსტად ისე, როგორც ეკლესია ქადაგებს. (თუმცა ესეც საჭიროა მასის სამართავად). მე ჭეშმარიტებას ვგულისხმობ: სიყვარულს, სიკეთეს. ჭეშმარიტება, განა რა არის ეს? თუ ადამიანის მხრიდან მივუდგებით, გამოვა რომ ჭეშმარიტება არ არსებობს. ან უამრავია, რაც თავად ჭეშმარიტების არსს ეწინააღმდეგება. თუმცა ისევდაისევ მტკიცდება ჩემი თეორია 0.9(9)=1. იქნებ ჭეშმარიტება ისაა, რომ ჭეშმარიტება არ არსებობს. არა, ამის შემდეგ მიჩნდება ის ძველი კითხვა, ოღონდ მას მოყვება სიტყვა "ვცხოვრობთ". ან ჯობია ეს კითხვა ასე ჩამოვაყალიბოთ - რისთვის ვცხოვრობთ? ან, თუნდაც მიზნის შემთხვევაშიც, რატომ? მე ამაზე ჩემი პასუხი მაქვს -...... და აქვე კითხვა - რისთვის და რატომ ვკვდებით? (აქ რატომში ბიოლოგიური პასუხი არ მაინტერესებს) სულის უკვდაობის შემთხვევაში ისიც უსასრულო გამოდის, ანუ, ან საერთოდ არ არსებობს უკვდავება, ან ერთია. ესეიგი კაცობრიობა ერთია. და არა მილიარდობით. ერთი ღმერთია. ეშმაკიც ღმერთია, მაგრამ არასატანისტური გაგებით. უბრალოდ თუ სული უკვდავია, და ეშმაკი არ არის ხორციელი, ესე იგი ისიც უკვდავია და ისიც იმ ერთის ნაწილია. კი ასეა, რადგან ბოროტება სიკეთის ნაწილია და პირიქით, ერთად კი ადამიანი. ადამიანშია ეშმაკიც და ღმერთიც. ეს უსასრულო, ანუ ერთი ადამიანია, რომელიც შემოქმედია, მაგრამ არც იმდენად, რომ სამყაროს შექმნა შეეძლოს, ესე იგი სამყარო ღმერთმა შექმნა. და თუ ღმერთი ადამიანშია ?........ ასტროლოგების აზრით კოსმიური წესრიგი არსებიბს, არადა ყველაფერი ქაოსია. ეჰ...... აი ისევ ის კითხვა, რატომ? უფრო გავრცობილი....... შეიძლება ცოტა დაიბენი კიითხვისას, მაგრამ არაუშავს. ერთი იმიტომ, რომ არჩევანი შენი იყო წაგეკითხა თუ არა, მეორე იმიტომ, რომ ამ თემებზე შენ არ გიფიქრია (ჯობია იფიქრო. თუმცა არა ნუ იფიქრებ, დამიჯერე დიდი ტანჯვაა და მირჩევნია არ მებადებოდეს ეს კითხვა, თავს მშვიდად მაინც ვიგრძნობდი) და ბოლოს ისევ ის კითხვა- რატომ? რატომ ძვრები სხვის ჩანაწერებში? და რატომ კითხულობ სხვის ფიქრებს? აი უცებ სამი -რატომ? ამაზე მაინც იფიქრე, ეგეც ჩემი საზრუნავი რომ არ გახდეს. 

მიხეილ დვალიშვილი